donderdag 13 september 2012

Een snelweg in het donker


De weg voor je, ontvouwt zich langzaam.
Stukje voor stukje.
Soms zie je een volgende bocht of heuveltje
door een tegenligger
of iemand die voor je rijdt.
Maar het is laat, dus bijna niemand op die weg.

Jouw weg.
Je moet er dus maar op vertrouwen
dat die weg doorgaat
en niet plotseling stopt.
Je moet goed opletten en je concentreren,
zodat je geen bocht mist,
en iedereen in zijn of haar tempo laat rijden
om botsingen te voorkomen.

Het is een onbekende weg.
Het komt je af en toe bekend voor,
maar je weet niet waar 
de nieuwe bocht zich aandient,
wat er achter de volgende heuvel ligt.

Maar je bent niet aan je lot overgelaten.
Overal staan wegwijzers.
Borden met namen die zeggen 
waar je naar toe kunt.
De kunst is dan om te weten 
waar je heen wilt
en welke stappen daarvoor nodig zijn.

Je hebt een routebeschrijving nodig.
Maar die routebeschrijving zegt niet altijd
wat je tegenkomt onderweg.

De bochten, heuvels, hobbels in de weg zijn er.
Het gaat er maar net om hoe jij ze neemt.
Soms kan je wat sneller, soms moet je afremmen.

Maar wat blijft is Vertrouwen.

Vertrouw dat je het kan.
Vertrouw dat je er komt.
Vertrouw dat wat je onderweg ook tegenkomt,
jou nooit van je doel zal kunnen afhouden.
Vertrouw dat alles samenwerkt om Daar te komen.

Ook al lijkt het soms onmogelijk door alle problemen,
ongelukken, omleidingen op je weg.

Vertrouw jezelf.
Vertrouw het AL.
Want jij bent het AL-LEMAAL.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat een reactie achter