Woorden, lettertjes. Tekens.
Wat doen ze, wat kunnen ze veroorzaken.
Hoe worden ze gelezen,
van het ene naar het andere hoofd.
Van het ene hart naar het andere.
Gesproken woorden zijn zo anders
dan geschreven woorden.
Gesproken door een telefoon
zijn ze ook anders dan met iemand tegenover je.
Woorden van mensen die je ziet
waarbij mimiek zichtbaar is, evenals gebaren.
Bij een gesprek zonder te zien
mis je de lach, het stralen van ogen
ook de pijn, de tranen en het verdriet.
Daardoor kunnen woorden
zo anders worden gehoord
en beleefd worden.
Woorden in woede geschreven
kunnen snijdend pijn doen
na de eerste woede gezakt is
zouden woorden heel anders geschreven worden.
Tegenovergesteld aan woorden van liefde
die een mens op de been kunnen houden
zelfs als ze geschreven zijn
zeker als het gesproken is
en helemaal als mensen bij elkaar zijn.
Soms zijn geen woorden nodig
dan is taal zonder woorden voldoende
als je iemand goed kent
kan het heerlijk voelen zonder woorden
gedachten voelen elkaar aan
daarbij is ieder woord teveel.
Zo in boosheid ieder woord teveel is
eenmaal uitgesproken woede
niet meer terug te nemen.
Woorden kunnen mensen breken
een ander afbreken
als ze gesproken worden om te vernietigen
dan blijken woorden gevaarlijke wapens.
Scherp en doelmatig als messen.
Liever, veel liever
gebruik ik woorden als veertjes
als een streling voor de ziel.
Woorden, zes-en-twintig letters
om te goochelen, te toveren
om te kwetsen, om liefde te geven
om te delen maar vooral
om te leren ...
Goed stuk, met name het laatste gedeelte.
BeantwoordenVerwijderen