Ik heb een muur om mijn hart heen gebouwd,
zodat het mijn gekwetste hart bij elkaar houd
Want het zijn nu zoveel stukjes en het is kapot
en het is al vaker gebroken, nu gaat het op slot.
Ik heb een muur om mijn hart heen gebouwd,
om de tranen waar mijn hart zeeën vol van rouwt
mijn geest niet eindeloos te laten overstromen
Want dat is me al te vaak zo pijnlijk overkomen.
Ik heb een muur om mijn hart heen gebouwd,
met zware fundering, hard, meedogenloos koud
Niemand kan mijn kwetsbare Zelf nu nog bereiken
En ik kan alleen nog eenzaam naar buiten kijken.
zodat het mijn gekwetste hart bij elkaar houd
Want het zijn nu zoveel stukjes en het is kapot
en het is al vaker gebroken, nu gaat het op slot.
Ik heb een muur om mijn hart heen gebouwd,
om de tranen waar mijn hart zeeën vol van rouwt
mijn geest niet eindeloos te laten overstromen
Want dat is me al te vaak zo pijnlijk overkomen.
Ik heb een muur om mijn hart heen gebouwd,
met zware fundering, hard, meedogenloos koud
Niemand kan mijn kwetsbare Zelf nu nog bereiken
En ik kan alleen nog eenzaam naar buiten kijken.
Mensen die muren optrekken doen dat omdat ze bang zijn om gekwetst te worden. Ze durven zichzelf niet (meer) te laten zien, voelen zich constant kwetsbaar en ervaren contacten met anderen vaak als pijnlijk of moeilijk.
Een muur rond je hart bouwen is als een burcht met een zware ophaalbrug en een brede diepe slotgracht waarachter je je werkelijke Zelf verschanst. Reken dat als je eenmaal muren optrekt en jezelf opsluit in jezelf dat anderen er zomaar niet door heen kunnen komen. Dat je je afgezonderd en emotioneel eenzaam gaat voelen achter muren. Onbereikbaar voor anderen, onbereikbaar voor jezelf om nog iets te delen of samen te beleven of te ervaren.
Wil je hard en onbereikbaar worden? Als je maar genoeg pijn gedaan wordt, wordt je vanzelf wel hard maar ik weet niet of je dat moet willen.
Hard zijn kan handig zijn als je moeilijke beslissingen moet nemen waarbij je hoe dan ook anderen pijn moet gaan doen maar het is iets wat je maar tot een bepaalde hoogte moet willen, anders ontaardt hard zijn in meedogenloosheid, wreedheden en schadelijk gedrag naar jezelf en anderen toe.
Een mens die vergevingsgezind is, die anderen en zichzelf zacht benadert en een tweede kans biedt om dingen te herstellen, iemand die vindt dat je fouten mag maken en je graag helpt met moeilijkheden is veel fijner als mens dan iemand die hard is. Een lief meisje kan uitgroeien tot een fijne liefdevolle moeder, vrouw en partner. Daar is niets mis mee zolang je ook assertief en initiatiefrijk bent. Je kan ook heel lief eerlijk, sterk en krachtig zijn.
Je kwetsbaarheid is tevens je zachte kant die je in staat stelt om emoties te voelen, ervaringen te doorleven en jezelf te verbinden met anderen ook al levert dat je wel eens pijn of verdriet op. Zonder die emoties wordt het leven vlak, eenzaam en arm.
Beter lief te hebben gehad en gekwetst te worden dan helemaal nooit liefde gekend te hebben ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter