De Ankh

De Ankh is een zeer krachtig voorwerp uit het oude Egypte. Het Egyptische woord Ankh betekent 'leven' of 'levenskracht', en de Ankh is dan ook het symbool voor leven, licht en warmte.

De vorm van de Ankh - een kruis met een driekwartronde bovenzijde - symboliseert het stoffelijke (het kruis) dat ondergeschikt is aan het geestelijke (de cirkel). De Ankh is vaak afgebeeld op de wanden van paleizen, tempels, graven en kunstvoorwerpen uit de tijd van de farao's. Ook in het graf van Toetanchamon vond Howard Carter talloze Ankh-vormige objecten, vooral spiegels en spiegeldoosjes.

Het teken van de Ankh is een heel oud teken, het is een oerteken. Het is zelfs een teken dat zijn oorsprong heeft ver voor de Egyptische tijd en alle andere tijden. Het heeft zijn oorsprong reeds in Lemurië liggen waarin de mensen van Lemurië met de Ankh werkten. Het was een soort wapen, een schild ter bescherming en het diende om het Licht te verspreiden. Er gaat een enorme kracht uit van dit teken. Het heeft een opening waardoor het Licht ook heen kan gaan met kracht met een enorme weerkaatsing.

Het Ankh teken dat voor vele doeleinden geschikt was, heeft zich door de eeuwen heen steeds weer verder ontwikkeld. Op zichzelf was het een teken met een enorme kracht, maar vandaag de dag weet men niet zo goed meer waar het voor nodig was en wat het betekent heeft. Het zal gaande weg, weer in kracht gaan toenemen en eens zal het zijn oorspronkelijke betekenis weer tentoonspreiden.

De enorme kracht die zich kan ontwikkelen via de Ankh en de magiër die het gebruikt, komt mede voort uit het gebruik van het metaal waaruit het was vervaardigd. Het gaat hier om een hele speciale verbinding. Dit metaal dient heel zuiver te zijn om het Licht vanuit een eenpuntigheid door te sturen en te geleiden naar het object waarvoor het gebruikt wordt.

De magiër (hogepriester) was in staat om met deze Ankh te werken. Hij kon bijvoorbeeld Licht richten via het eigen hartcentrum waarbij dit licht gestraald werd naar een object, mens of zelfs naar groepen mensen om deze te vernietigen of om ze op te tillen naar een hoger vibratie of trillingsgetal.

Belangrijk om te weten is dat magische krachten zeer sterke krachten zijn die eens weer geopenbaard zullen worden in deze nieuwe tijd. Het gaat hier om krachten die in staat waren om de psyche te vormen, materialisatie mogelijk te maken, grote objecten te verplaatsen, etc. Denk bij dit laatste aan de bouw van de eerste piramides. Deze krachten dienen niet onderschat te worden en kunnen dan ook alleen gedragen worden door hen die niet alleen over een zeer krachtig fysiek lichaam beschikken maar ook grote emotionele en psychische krachten kunnen dragen. Alles wat in het materiële vlak zichtbaar wordt, komt tot stand of wordt voorbereid vanuit het onzichtbare vlak. Dit wil zeggen dat een magiër kennis dient te hebben van de werking van deze krachten willen er geen rampen ontstaan. De hele wetenschap van de witte magie ligt vervat in de vier elementen: de zon, de lucht, het water en de aarde.

De magiérs uit vroegere tijden waren gelijktijdig vaak ook hogepriesters. Zij beschikten over deze kennis en het kanaal om deze krachten te geleiden. Zij moesten dan ook een ongeevenaard punt in ontwikkeling bereikt te hebben. Het waren intelligente zielen waarvan de persoonlijkheid, fysieke, emotionele, mentale en psychische bewustzijn tot een bepaald punt van integratie (spiritualiteit) en coordinatie was gekomen. Bij het gebruiken van deze Lichtkrachten zal men naderhand met eigen ogen zien wat er tot stand is gebracht. Vandaar dat het erg belangrijk is dat een magiër dit psychisch aankan. Is dit niet het geval dan zou er een beschadiging o.a. in het fijnstoffelijke zenuwstelsel kunnen optreden of het gestel van het medium (magiër) beschadigen of erger wat niet aan te bevelen is. Dit is enigszins te vergelijken met een piloot die na training bestand is tegen grote G-krachten om deze te kunnen doorstaan en hier op een verantwoordelijke wijze mee om te gaan.

Van de Ankh gaat een enorme oerkracht uit, het is daarom dan ook een oerteken. Vele volkeren hebben het opgenomen en hebben er delen van gebruikt voor hun geloof, hun cultuur. Maar de oorsprong van dit teken was alleen puur en alleen voor het zenden en verspreiden van Licht. In de huidige tijd dient het als symbool en is het vaak een mode verschijnsel en heeft het niet meer die verbinding van toen. Het is slechts nog verbonden met een innerlijk nog zwakke herinnering aan deze oerkracht en de kracht die Liefde tot stand kan brengen. Laten wij dan ook enkel nog onze krachten aanwenden tot het geen ons zelf, de ander en het totaal in harmonie dan wel in Liefde dient.