Zacht golvend, door de kleuren van het leven
warm voelend, de energieën om me heen
alles in eenheid, met elkaar verweven
tranen van geluk, die ik o zo graag beween.
Sterk stralend, licht van stil verlangen
diep ontroerd, de schoonheid die het brengt
vurig door hartstocht, ben ik zowaar bevangen
al mijn gevoelens, die met liefde zijn doordrenkt.
Hoe mooi is het leven, de hemel nabij
hoe prachtig alle zielen, diep verbonden hier in mij
hoe groot is de eenvoud, dat het leven draagt
hoe simpel het antwoord, dat in eeuwigheid vervaagt.
Glorieuze dagen en zeemzoete nachten
liefdevolle sagen en energieën die verzachten
flinterfijne nevel van zuiver sterrenlicht
vervuld van puur essentie, zichzelf mooi belicht.
Zalig genietend, door de zoenen van het leven.
stil aanschouwend, het is onbeschrijflijk mooi
wat enkel met het Zijn, zomaar is gegeven
de eenvoud van ik ben, ‘t is mijn enige octrooi.
Ik ben die ik was wat nog zal zijn
ik kwam vanwaar ik kom wat nog zal komen
ik zie wat ik zag en nog zal zien
want ik ben de ervaring van mijn dromen.
Helmut Dons
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter