Een bloem en een vlinder
zo verschillend maar toch zo gelijk
iedere dag opnieuw aanschouwden zij
de wereld die voor hen lag uitgestrekt.
Een zon die opkwam tegen een zachte gekleurde lucht
dauwdruppels heetten een nieuwe morgen welkom
de natuur liet de wereld geen minuut hetzelfde
maar de bloem zag het niet.
Een warme begroeting van nieuw zonlicht
het op en neer dansen van de bladeren
die zich lieten besturen door de wind
de geboorte van nieuw leven.
Daar tussen het hoge gras
kijk dan! leek de natuur te roepen
maar de vlinder zag het niet
Daar was het weer, het zonlicht
Een nieuwe dag bood zich aan
Een speelse windvlaag deed de vlinder opschrikken
En haar op het zachtroze bed van bladeren
Van een bloem belanden.
Zie je dat?
Vroeg de bloem aan de vlinder
Samen keken ze naar het bekende schouwspel
Niet alleen verbonden door hun aanraking
Maar door datgene wat zij deelden
En toen zagen zij het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter