Naar buiten toe gericht,
Steeds maar weer voldoen aan status, waarden en normen
Opgelegd door cultuur, dogma, verleden en opvoedingsvormen
Laat men zich leven ... in de schijn van het aangezicht.
Als opgejaagd wild, steeds maar weer die wereld in
Geen tijd meer voor een boek, vrienden of gezin
Verhard en blind voor noden van anderen.
Niet de wereld, of die ander, maar ik moet veranderen!
Naar binnen toe gericht,
Daar zetelt de zonnekracht
Die met al Zijn licht ons lijden verzacht
Ooit zelf of anderen aangericht
Leert het, door onszelf de ander te vergeven
Weer in harmonie te komen met het ware leven.
Met een zacht gemoed opnieuw de wereld in
Met ogen die weer zien, en oren die weer horen.
Weer een beetje opnieuw geboren
Geeft ons zijn hier op aarde weer zin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter