God en de wetenschap

De complexheid van ons Universum

Men zegt dat het wetenschappelijk onderzoek van de wereld rondom ons bewezen heeft dat het leven niet door een intelligente schepper is ontstaan maar door blind toeval. Als er dus geen Ontwerper geweest is, moet het leven spontaan door toeval zijn ontstaan. Daarvoor is nodig dat op de op een of andere manier de juiste chemische stoffen in de juiste hoeveelheden, onder de juiste temperatuur en druk en andere regulerende factoren, bij elkaar hebben moeten komen, en al die factoren zouden voor de juiste tijdsduur gehandhaafd moeten blijven. Om het leven op aarde te doen ontstaan en in stand te houden, zouden deze toevallige gebeurtenissen zich bovendien duizenden keren hebben moeten herhalen. Maar hoe groot is de kans dat zich zelfs maar één zo'n gebeurtenis voordoet?

Evolutionisten erkennen dat de kans dat de juiste atomen en moleculen bij elkaar komen om slechts één eenvoudige eiwitmolecule te vormen, één op 1-0x113 bedraagt, ofte wel een één gevolgd door 113 nullen. Dat getal is groter dan het geschatte totale aantal atomen in het Universum! Wiskundigen schrijven elke gebeurtenis met een kans van minder dan één op 1 0x50 af als iets wat nooit zal plaatsvinden. Maar voor leven is veel meer nodig dan één simpele eiwitmolecule. Er zijn alleen al ongeveer 2000 verschillende eiwitten nodig voor de activiteit van één cel, en de kans dat al deze eiwitten toevallig verkregen worden, is één op 1-0x 40.000. Als men niet behoort tot degenen die, door algemeen heersende opvattingen of wetenschappelijke opleiding bevooroordeeld, stellig menen dat het leven [spontaan] op de aarde is ontstaan, dan is dit simpele rekensommetje voldoende om die gedachte totaal van de baan te vegen', zegt de astronoom Fred Hoyle. Aan de andere kant hebben geleerden door hun studie van de stoffelijke wereld, vanaf de kleinste subatomaire deeltjes tot de uitgestrekte sterrenstelsels, ontdekt dat alle bekende natuurverschijnselen aan bepaalde fundamentele wetten schijnen te gehoorzamen. Met andere woorden, zij hebben logica en ordening ontdekt in alles wat er in het Universum gebeurt, en zij hebben deze logica en ordening in eenvoudige wiskundige termen weten uit te drukken.

Weinig wetenschappers kunnen eraan ontkomen onder de indruk te raken van de haast absurde eenvoud en elegantie van deze wetten', schrijft een hoogleraar in de natuurkunde, Paul Davies, in het tijdschrift New Scientist. " Wat kunnen wij uit dit alles afleiden? Allereerst dat, indien het Universum door wetten wordt beheerst, er een intelligente wetgever moet zijn die de wetten heeft geformuleerd of ingesteld. Aangezien bovendien de wetten waardoor het Universum wordt bestuurd, gemaakt schijnen te zijn met het oog op toekomstig leven en omstandigheden die gunstig zijn voor de instand-houding ervan, is er duidelijk een doel bij betrokken. Ontwerp en doel dat zijn geen kenmerken van blind toeval; het zijn precies de kenmerken die door een intelligente Schepper tentoongespreid zouden worden. Natuurlijk zijn ontwerp en doel niet alleen te zien in de ordelijke werking van het Universum, maar ook in de wijze waarop levende schepselen, zowel eenvoudige als ingewikkelde levensvormen, hun dagelijkse bezigheden verrichten, alsmede in de wijze waarop ze met elkaar en met de omgeving in wisselwerking staan. Bijna elk deel van ons menselijk lichaam bijvoorbeeld - de hersenen, het oog, het oor, de hand - toont een zo verfijnd ontwerp dat de huidige wetenschap er geen volledige verklaring voor heeft.

Dan zijn er de dierenwereld en het plantenrijk. De jaarlijkse trek van bepaalde vogels over duizenden kilometers land en zee, het proces van de fotosynthese in planten, de ontwikkeling van één bevrucht eitje tot een complex organisme met miljoenen gedifferentieerde cellen met gespecialiseerde functies om slechts enkele voorbeelden te geven zijn stuk voor stuk in het oog springende bewijzen van een intelligent ontwerp.

Materie op zich bestaat niet!

Alle materie ontstaat en bestaat alleen bij de gratie van een kracht die de atoomdeeltjes in trilling brengt en ze in het minuscule zonnestelsel van het atoom bijeenhoudt. Daar echter in de gehele wereldruimte geen intelligente en geen eeuwige kracht bestaat, moeten we achter deze kracht een bewuste intelligente geest veronderstellen.

Deze geest is de oerbron van alle materie. Niet de zichtbare vergankelijke materie is realiteit, waarheid of werkelijkheid maar de onzichtbare, onsterfelijke geest is de waarheid! Daar geest zonder meer evenwel ook niet kan bestaan maar elke geest toebehoort aan een wezen, moeten wij noodzakelijkerwijs geestwezens veronderstellen. Daar geestwezens echter niet uit zichzelf kunnen bestaan, maar geschapen moeten zijn, aarzel ik niet deze mysterieuze schepper zo te benoemen als alle cultuurvolkeren op aarde al duizenden jaren hebben gedaan: "God". Dit waren de woorden van Max Karl Ernest Ludwig Planck, Nobelprijswinnaar en fysicus in 1858 geboren in Kiel en overleden in 1947!

Steeds meer wetenschappers zijn tot de overtuiging gekomen dat achter de Kosmos en zelfs de evolutietheorie een wezen schuilt dat alles in goede banen leid. Ook de grootste geleerde aller tijden Einstein was een Godszoeker. Een bekende uitspraak van hem was:

" I want to know Gods thoughts all the rest are details".

Eens scepticus altijd scepticus.

Nu dat de mens van het geloof is afgestapt heeft men het vervangen door de wetenschap, en dit is niet verkeerd maar men heeft eigenlijk het kind met het badwater weggegooid.

Het wetenschappelijk geloof is net zoals het geloof onderhevig aan vele veronderstellingen. De kleuren van een landschap of een schilderij zijn afhankelijk van de kleur bril van de toeschouwer. Door een materialistische bril zie je alles in een materialistisch licht. Pas als je hem afzet kun je de dingen zien zoals ze zijn. De mensheid is op de wetenschap gesprongen omdat ze jarenlang onderdrukt is geweest door de kerken en angst werd ingeboezemd voor God, de vrees voor verantwoording te moeten afleggen aan die God valt hier mee weg. De mensen willen die verantwoording niet ze willen hun gang gaan. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze groepen oprichten om hun gelijk te proberen bewijzen meestal opereren ze dan onder de naam van Skep of Sceptisch of andere. Ze hebben maar één doel alles wat met God, geloof, religie, spiritualiteit of paranormale te maken heeft proberen kelderen om hun gelijk te proberen halen.