Als een doorn
steekt door mijn huid
mijn ver verleden
in ’t heden.
’t Steekt pijnlijk
onverwacht
’t zit dieper
dan ik dacht.
Een onderhuidse splinter
Daar ergens in mij
is ’t nog winter
Ik vind er
een verlaten kind
dat ijzig lacht
’t Steekt pijnlijk
onverwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter