Op reis

Op reis, in de werelden van geest

Zag ik hoe alles begon en was geweest.

Al zwevend door verwarring en chaos

Liet ik steeds meer mijn 'eigen willen' los.

Toen ook mijn emoties en gedachten verdwenen

En die andere zintuigen, alles konden overnemen

Overkwam me intense vrede en rust.

Ik zag hoe maan en sterren leken geblust.

‘k Gleed verder door steeds ijlere sferen

Waar ik steeds weer iets bij mocht leren.

Kosmische transparanties spraken me aan

Hoe ik straks, op aarde verder nog heb te gaan.

Waar de mensen door al hun willen en wensen

Zich levend begraven en daarmee begrenzen.

Wegen zoekend om hun zelfbeeld bevestigd te krijgen

Langs sprekende gelijkenissen, die niet kunnen zwijgen.

Zo gleed ik naar het "Hier en Nu" terug, innerlijk gevoed

Vol dankbaarheid naar die Liefdevolle groet.

Vanuit de werelden van enkel Geest,

Waar ik even mocht zijn, zoals altijd geweest.