Wat was het allemaal simpel,
toen ik dingen kon verdringen,
Toen ik binnenin aan het sterven was,
maar buiten liep te zingen.
Wat was het toch zo gemakkelijk,
Wat was het toch zo gemakkelijk,
nergens bij stil te staan
Al was ik halfdood,
ik bleef maar lekker gaan.
Maar die tactiek dat kon niet,
geen mens die houdt dat vol
En op een dag gebeurde het,
ik viel volledig uit mijn rol.
Mijn lichaam protesteerde,
Mijn lichaam protesteerde,
het deed niks meer wat ik wou
En steeds maar bleef ik denken
dat het goed komen zou.
Toch niks gaat vanzelf,
je moet jezelf blokkeren
Je doet je sterk voor,
alsof niets je nog
kan deren.
Je voelt geen pijn of eenzaamheid,
Je voelt geen pijn of eenzaamheid,
geen greintje meer verdriet
Maar ook de mooie dingen in het leven
voel je niet.
Totdat ik hulp ging zoeken,
want ik wou
weer kunnen leven.
Gevoelens terug ervaren,
als was het maar
voor even.
Dat had ik beter niet kunnen doen,
Dat had ik beter niet kunnen doen,
het gaat me
niet goed af
Want een confrontatie met emoties
daarvoor ben ik te laf.
Wat moet ik nu beginnen,
nu word ik
ineens écht bang.
Om dingen toe te laten,
ik besef dat dat
wél kan.
Mijn hoofd begint te denken,
Mijn hoofd begint te denken,
er is gewoon
geen stop.
Ik wil er weg van lopen,
maar mijn
lichaam dat is op.
Mijn hersens razen verder,
‘k had ’t nog zo goed verstopt,
Maar iemand deed ‘m open,
terug open met die pot.
’t Verdriet dat overvalt me,
’t Verdriet dat overvalt me,
ben zo angstig voor die pijn
Kan er iemand me beloven
dat dit ooit voorbij zal zijn?
wat maak je mooie gedichten. ik heb er ook een paar. wil je eentje? afzender Marion
BeantwoordenVerwijderenMooie gedichten zijn altijd welkom. Je kunt ze sturen via mijn email vermeld aan de rechterkant van mijn blog.
BeantwoordenVerwijderenGr Diana
dat lukt niet met die email
Verwijderendus zo maar dan
voor mama
Elk blad zingt jouw gebeden
De lucht is jouw adem
Waardoor elk blad danst
Terwijl jouw liefde klimt
Op de trappen van het onbekende
Maar toch o zo bekende
Het weerzien van geliefden
Onzichtbaar in het nu
Vol vreugde hervinden
De vergeten schoonheid
Van de tijdloze pracht
De tijdloze wereld
Land van herkenning
Verzonken in de geheime diepte
Van ons innerlijk weten
Vlieg vol vreugde
naar lichtende verten
De dansende bladeren
Vliegen met je mee
Ook zij zijn tijdloos
In groei
Net als jij
groetjes Marion
dit gedicht was voor mijn overleden moeder
als je nog een paar wit dan moet je me even je emailadres geven
oh ja ook nog dit. ik maak poezie, geen rijm.de woorden komen uit mijn ziel zomaar op papier.ik ga zitten en d ewoorden vloeien uit mijn pen zonder dat ik denk of zo.
ik heb het onvolledige kladje gekopieerd maar het hele gedicht staat in een pdf want ik heb het gedicht in de kist gedaan maar er wel een kopie van gemaakt. het is handgeschreven. Dus hier is het hele gedicht. nou ja poezie.
VerwijderenVoor mama
Het leven is als een blad
Licht en luchtig als de wind
Komende van onzichtbare verten
Vertraagd in elk atoom
Zwevend op en neer in het nu
In de wereld van illusie
Geregeerd door vadertje tijd
Elk blad zingt jouw gebeden
De lucht is jouw adem
Waardoor elk blad danst
Terwijl jouw liefde klimt
Op de trappen van het onbekende
Onzichtbaar voor hen in de tijd
De tijdloze wereld
Land van herkenning
Verzonken in de geheime diepte
Van ons innerlijk weten
Weer zichtbaar na eindeloos zwerven
Het weerzien van geliefden
Onzichtbaar in het NU van illusie
Vol vreugde hervinden
De vergeten schoonheid
Van tijdloze pracht
Mama, vlieg vol vreugde
Naar lichtende verten
De dansende bladeren
Vliegen met je mee
Ook zij zijn tijdloos
in groei
Net als jij
van Marion
ik had er nog een plaatje bij getekend zelf van een tunnel met dansende bladeren van goud en licht aan het einde maar dat staat in een pdf. dus dat kan ik hier niet meesturen.
groetjes Marion
Het is inderdaad poezie. En mooie poezie Bijzonder dat het zo mooi uit je pen vloeit. Zonder gedachten is het juiste dan komt het direct uit je ziel, je gevoel.
VerwijderenIk wil het heel graag plaatsen. Ik maak een nieuwe rubriek aan met vermelding van poezie. Je naam komt er als vanzelfsprekend bij.
Ik vind dat als je zulke mooie poezie maakt je juist een blog moet maken zodat nog meer mensen kunnen genieten.
Kan ik je ook linken. Zulke poezie moet je niet onbenut laten het is te mooi.
Jammer dat je de afbeelding niet hebt. Misschien heb je een suggestie voor een afbeelding als ik dit plaats?
Heel graag wil ik meer van je ontvangen. Mijn email is artlover68@gmail.com
Bedankt voor het delen ik vind het erg mooi.
Groetjes Diana
Dat gedicht is voor mij vandaag geschreven, zo voelt het. Ik denk dat er wel meer mensen zich er in herken. Dit pas vandaag echt bij het blogje wat ik geschreven hebt.
BeantwoordenVerwijderenMag ik deze eens gebruiken op mijn blog?
Liefs Debby
heel herkenbaar, heel fraai. Dank je!
BeantwoordenVerwijderen