Lijkt je leven uit balans, heb je het gevoel dat dingen je overkomen zonder dat je er iets tegen kunt doen? Dan wordt het tijd om te gaan werken aan je balans.
Wat is nu balans? De meest ideale situatie is een innerlijk en uitwendig evenwicht die het leven minder moeilijk en ingewikkeld maakt. Als je in balans bent heb je minder last van stress en je loopt harmonieuzer door het leven heen.
Nu denk je misschien hoe kan ik dan in balans blijven als alles om mij heen steeds verandert? Het klinkt misschien raar, maar je moet eerst uit balans zijn om de weg naar je eigen gezonde balans te kunnen vinden. Want dan pas weet je hoe het niet werkt in jouw leven en pas dan ben je bereid op zoek te gaan naar je eigen balans!
Het gaat vooral om het zoeken naar je eigen balans en zelfs als heb je de ideale balans gevonden, dan zorgt de steeds veranderende wereld om je heen dat je mee veranderen moet; op zoek naar een nieuwe balans!
Het volmaakte evenwicht is in feite het balanceren zelf.
De één doet het reeds op zijn vijfendertigste, de ander omstreeks zijn zestigste of zeventigste en nog een ander er ergens tussenin. Maar het is hoe dan ook onvermijdelijk: op een dag maken we allemaal de balans op van het stuk leven dat achter ons ligt.
Dan bekijken we wat er met onze dromen en wensen van toen gebeurd is. Misschien ben jij daar ook aan toe. Hopelijk ben je tevreden met het resultaat. Want dromen en wensen worden geboren om vorm te krijgen.
Water bij de wijn
Het leven is echter zo complex dat iedereen voelt dat er water bij de wijn hoort. Want niet alle wensen komen uit. Maar anderzijds: niet alle dromen zijn bedrog. Voor velen onder ons lijkt de eindbalans min of meer in evenwicht. Een paar dromen werden realiteit en andere weer niet. Maar vaak schonk het leven compensaties die veel goed maakten en ons al bij al verzoenen met ons lot. Maar wat doe je als de balans zwaar overhelt naar één kant? En meer bepaald naar de verkeerde kant? Wat bij een negatief saldo?
Hoe moet het verder als zo goed als al jouw dromen en wensen nooit vaste vorm kregen? Hoe blijf je overeind indien zich bovendien niet één compensatie aandiende?
Zo goed als zeker via het inschakelen van een massaal gebruikt overlevingsmechanisme: vluchten. Toevallig, of juist niet, biedt het leven een rijke keuze aan vluchtwegen. Die druk gebruikte ontsnappingsroutes heten onder andere depressie en ziekte. Of ook nog verdoving via een overconsumptie van medicatie, alcohol, nicotine en voedsel. Vluchten maakt je leven immers tijdelijk draaglijker maar helpt je helaas geen millimeter vooruit. Maar we moeten het toegeven, soms moet een mens gewoon vluchten om niet helemaal kopje onder te gaan in het loodzwaar proces dat leven heet.
Relativeren en accepteren
Voelt je leven aan als een complete mislukking? Dan bestaat daar slechts één antwoord op: relativeer en accepteer. Je leven en lot aanvaarden, hoe onbeschrijfelijk moeilijk dat ook is, betekent een gigantische stap vooruit. Acceptatie van wat er is, maakt ogenblikkelijk een hoop energie vrij. Energie die anders integraal opgaat aan verdoving, verwarring, eindeloze innerlijke dialogen en zinloos gepieker. En daarnaast, aan het instandhouden van schuldgevoelens, angsten, woede en opgekropte agressie. Geen wonder dat je er futloos en vermoeid bijloopt. Geen wonder ook dat je ziek wordt. En dat allemaal terwijl dit korte leven intussen aan je voorbij raast met de snelheid van een TGV.
Hoe je de zaak ook draait of keert, elke nieuwe dag is een uniek geschenk, een heus wonder. Een eenmalig avontuur ook, dat uiteraard nooit meer terug komt. Daarom, pluk de dag en sta open voor alle kansen die hij biedt. Onze tijd is immers beperkt. Denk niet aan gisteren. Wat voorbij is, is voorbij. Daar valt niks meer aan te veranderen. Bouw de nodige kracht op om de gevolgen van gisteren onder ogen te zien, te accepteren en ermee te leven. Denk evenmin aan morgen. Morgen blijft gelukkig een geheim dat zichzelf steeds opnieuw schrijft. Tracht Hier en Nu te leven en zoveel mogelijk te doen wat je graag doet. Zonder een ander te schaden natuurlijk. Focus je aandacht op wat je wel kan doen, niet op wat je niet kan doen. En, zeer belangrijk, zoek het gezelschap van hen die je dagen kleuren en verwarmen.
Hoe je de zaak ook draait of keert, elke nieuwe dag is een uniek geschenk, een heus wonder. Een eenmalig avontuur ook, dat uiteraard nooit meer terug komt. Daarom, pluk de dag en sta open voor alle kansen die hij biedt. Onze tijd is immers beperkt. Denk niet aan gisteren. Wat voorbij is, is voorbij. Daar valt niks meer aan te veranderen. Bouw de nodige kracht op om de gevolgen van gisteren onder ogen te zien, te accepteren en ermee te leven. Denk evenmin aan morgen. Morgen blijft gelukkig een geheim dat zichzelf steeds opnieuw schrijft. Tracht Hier en Nu te leven en zoveel mogelijk te doen wat je graag doet. Zonder een ander te schaden natuurlijk. Focus je aandacht op wat je wel kan doen, niet op wat je niet kan doen. En, zeer belangrijk, zoek het gezelschap van hen die je dagen kleuren en verwarmen.
Niet hebben, maar Zijn ...
Probeer, hoe moeilijk dat ook is, te leven vanuit je kern, vanuit jouw unieke ervaringen. Ervaringen die jij ondermeer verzamelde door tegenslag na tegenslag het hoofd te bieden. En geef toe, door overeind te blijven in de orkaan.
Conclusie:
Je bent een pak sterker en waardevoller dan je denkt. Leef dus vanuit jouw authentieke visie, vanuit je persoonlijk doorleefde werkelijkheid en gevoelens. Zij vormen een rijkdom, een onbetaalbare krachtbron die je kan delen met anderen. Staar je niet blind op hebben, fixeer je op Zijn, dus op wie en wat jij bent. Besef dat de waarde van een mens bepaald wordt door wat hij of zij geeft, niet door wat hij of zij heeft. Durf het in praktijk te brengen en kijk wat je ervoor terug krijgt.
Geef mij moed om te veranderen,
wat ik veranderen kan.
Geef mij kracht om te accepteren,
wat ik niet veranderen kan.
Schenk mij wijsheid,
om het verschil te kunnen zien.
Heel mooi om te lezen.Ondanks mijn Time Out ben ik er wel om te lezen en wil toch even bij jou reageren .Ik ben heel voorzichtig bezig om alles een plekje te geven ,te accepteren wat ik niet veranderen kan.Ik probeer nu heel voorzichtig mijn leven anders in te vullen .Wel moet ik mezelf soms dwingen om dingen te doen en dan merk ik dat het goed voelt.In mijn huis en ook in mijn tuin probeer ik een heel rustige sfeer te maken .In mijn tuin veel Witte bloemen en in mijn huis heel veel zachte Pastelkleuren ,niet teveel dingen om onrust te voorkomen .Wel veel kaarsen ,kaarslicht geeft me rust en een behaaglijk gevoel.Zo probeer ik weer mijn balans terug te vinden,het kost veel tijd dat weet ik maar het komt goed .Ik wil je toch even bedanken voor je heel lieve reactie's.Ik wens je mooie Paasdagen .
BeantwoordenVerwijderenLiefs Elisabeth