Ik droomde dat ik weg zou gaan
wist alleen niet waar naar toe.
Ik was alleen in mijn bestaan
en zo oneindig moe.
Toen kwamen er die handen
die zeiden: " Kom mee en heb wat moed".
Als jij maar wat vetrouwen hebt
komt alles wel weer goed.
Naar de laan van het vertrouwen
ging ik veilig met hun heen.
De tranenregen en de mist
'k voelde hoe het verdween.
De zon kwam dapper door
De zon kwam dapper door
en zie het werd weer licht.
Ik voelde mij niet meer alleen
er kwam langzaam weer wat zicht.
Die handen die mij hielden
lieten mij toen maar gaan.
Zij hadden mij gedragen
nu moest ik zelf gaan staan.
Zo zette ik de eerste pas
voorzichtig één voor één.
Ik kreeg weer moed om door te gaan
Voelde mij niet meer alleen.
Soms is het donker
en verlang je naar het licht.
Dan voel je je erg eenzaam
en ontbreekt je elk zicht.
Maar als je hart open staat
en toch ontbreekt het aan vetrouwen.
Weet dan je bent nooit alleen
Er wordt altijd van je gehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter