"Het hart verwelkt als het niet reageert op een ander hart"
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat een gevoel van een veilige en emotionele verbinding tussen liefhebbende partners de sleutel is tot een liefdevolle en inspirerende relatie. Als we ons namelijk veilig en verbonden voelen met anderen begrijpen we onszelf beter en houden meer van onszelf. De verbinding verliezen met onze partner verstoort ons basisgevoel van geborgenheid.
Een liefdesrelatie begint vrijwel altijd in openheid naar elkaar. We genieten van elkaar, vertrouwen de ander en geven onszelf helemaal. Daardoor is een diep contact mogelijk. In de loop van de relatie ontstaan de eerste conflicten en teleurstellingen die vaak niet uitgesproken worden. Dit omdat er angst bestaat de harmonie te verstoren, de illusie van perfectie te doorbreken of door het onvermogen om het conflict op een constructieve wijze in dialoog te brengen.
De eerste scheurtjes in de relatie ontstaan. We trekken ons terug of gaan in de aanval, komen met indirecte en onduidelijke boodschappen of hullen ons in stilzwijgen. Maar dikwijls hebben we nauwelijks of zelfs helemaal geen bewustzijn op het feit dat we ons gekwetst voelen. We hebben hier namelijk een goede afweer voor ontwikkeld door de kwetsing onmiddellijk uit ons systeem te wissen of deze te vermijden door hard te gaan werken, veel afleiding te zoeken, enzovoort. Ook overmatig drankgebruik, veel eten en lichamelijke klachten kunnen het resultaat zijn van de vermijding. We kunnen onze teleurstellingen ook gaan relativeren omdat we niet in actie willen komen, met andere woorden: onze relatie ‘mooi houden’.
Vaak ontstaat er een verwijdering, die in eerste instantie niet wordt opgemerkt. Het leven is vol met allerlei verplichtingen en afleiding en zo kan de innerlijke onvrede ongestoord groeien. Wel merken we dat de glans van de relatie vermindert en kunnen we plotseling schrikken van de sleur of van gegroeide gewoontes en patronen die zich zo gaandeweg hebben ontwikkeld. We gaan ons ergeren aan onze partner en de projecties nemen toe zonder dat we dit nog in de gaten hebben.
We zien onze partner niet meer zoals hij of zij eigenlijk is en zelf gaan we min of meer op slot. De maskers van de schijnwerkelijkheid worden opgezet. De relatie wordt vlak, de inspiratie vermindert, wordt voorspelbaar en saai. Uiteindelijk gaat ieder vaak zijn of haar eigen koers.
Dit alles doet een enorme aanslag op de intimiteit en seksualiteit en daarmee op de kwaliteit van de relatie. Als er geen sprake meer kan zijn van wederzijds vertrouwen, is er geen veiligheid meer, waardoor de overgave aan elkaar niet meer mogelijk is. De verbinding is verbroken. Het vrijen met elkaar zal misschien niet altijd in frequentie afnemen, maar het daarbij in openheid elkaar ontmoeten, de wederzijdse overgave die zo vervullend is en ons dichter bij de essentie brengt, is dan veelal niet meer mogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter