Posts tonen met het label Anselm Grün. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Anselm Grün. Alle posts tonen

dinsdag 9 oktober 2012

Maak tijd – uitsluitend voor jezelf

Wanneer je de moed hebt om alleen te zijn,
dan kun je ook ontdekken hoe mooi het kan zijn
om eens helemaal op jezelf te zijn.

Op niets te hoeven pochen,
niets te hoeven bewijzen,
je niet te hoeven rechtvaardigen.
Dan kun je misschien ervaren
dat jij helemaal één bent met jezelf.”

Uit het kleine boekje Geluk van Anselm Grün

dinsdag 11 september 2012

Bij jezelf blijven


Er zijn vragen als: "Hoe kom ik in contact met mijn bron?", "Waarom word ik geplaagd door zorgen om mijn kinderen, die geheel andere wegen gaan?" en: "Hoe kan ik leven vanuit mijn innerlijke bron wanneer ik word overvallen door angst of word neergedrukt door depressies?"

Veel mensen worden zo gekweld door uiterlijke problemen dat zij zich daardoor uit evenwicht laten brengen. Ze hebben de indruk dat ze met al hun kracht moeten vechten tegen bedreigende situaties. Hebben daarbij veel energie nodig – zoals een konijn dat staart naar een slang. Uit zichzelf zou het konijn gemakkelijk kunnen ontkomen aan de slang. Het is immers veel sneller. Maar omdat het konijn zo gefixeerd is, verliest het al zijn eigen kracht en wordt al zijn creativiteit verlamd.

Zo is het ook met mensen die uitsluitend gefixeerd zijn op uiterlijke omstandigheden. Daardoor vergeten zij hun innerlijke bron. Het is daarom erg belangrijk om bij jezelf te blijven. Juist bij uiterlijke moeilijkheden komt het erop aan om jezelf en je eigen binnenste te voelen. Daarvoor zijn er eenvoudige hulpmiddelen. Het kan al helpen wanneer je je hand op je buik legt en je voorstelt: "Binnen in mij is een bron; daar voel ik kracht, creativiteit, fantasie. Ik mag mijzelf vertrouwen. In mij zit de oplossing". Verder kun je vragen: "Wat komt er in me op wanneer ik in contact ben met mijzelf? Welke gedachte?"

Anselm Grun

dinsdag 5 juni 2012

Jezelf kunnen vergeten


Het is een grote genade wanneer je jezelf kunt aanvaarden. Maar de grootste genade is: jezelf kunnen vergeten. Ik ken mensen die constant bezig zijn met zichzelf.

Wanneer ze op vakantie zijn, kunnen ze zich niet concentreren op de schoonheid van het landschap, omdat ze zich afvragen of ze wel de goede vakantie hebben geboekt, of het geen beter weer is op de plek waar ze ook wel heen wilden.

Wanneer ze iemand ontmoeten, vragen ze zich af wat hij van hen denkt. Daarom zijn ze geblokkeerd om werkelijk contact
aan te knopen.

Wanneer ze bidden, vragen ze zich af wat het hun oplevert. Bij alles wat ze doen staat hun ego in de weg.

Wanneer je jezelf kunt vergeten, dan kun jij je helemaal concentreren op datgene wat er op dat moment is.

Alleen wanneer je jezelf vergeet, ben je werkelijk present. Alleen wanneer je ophoudt om constant te denken aan jezelf en je invloed op anderen, kun je werkelijk ontmoeten,
een gesprek beginnen en genieten van datgene
wat er tussen jullie ontstaat.

Anselm Grün

Vergeet je eigen behoeften niet


Een moeder identificeert zich vaak zo sterk met haar moederrol dat zij haar eigen behoeften en de andere aspecten van haar vrouwZijn vergeet. Pas wanneer een moeder zichzelf toestaat om ook eigen behoeften te bevredigen, dan is ze echt in staat om haar dochter of zoon te voeden, dat wil zeggen: haar te geven wat ze nodig heeft.

Een moeder die zich bewust is van haar eigen behoeften, kan zich ook daarvan distantiëren wanneer dit nodig is. Ze kan vrijelijk omgaan met haar behoeften. Ze kan ze bevredigen, maar daar ook van afzien.

Deze innerlijke vrijheid behoedt haar ervoor om haar eigen behoeften te vermengen met de behoeften van haar zoon of dochter.

Anselm Grün

Hoe omgaan met je eigen kwetsbaarheid


De omvorming van mijn wonden tot parels
betekent voor mij op de eerste plaats
dat ik mijn wonden als iets kostbaars beschouw.
Daar waar ik gewond ben, ben ik ook gevoelig
voor mijn medemensen. Ik begrijp ze beter.

En waar ik gewond ben, raak ik mijn hart,
mijn eigenlijke wezen.
Ik geef de illusie op
dat ik volkomen gezond en sterk en volmaakt ben.
Ik realiseer me mijn gebrokenheid.
Dat houdt me vitaal en maakt me menselijker,
barmhartiger en milder.

Daar waar ik gewond ben, ligt ook mijn schat.
Daar kom ik in aanraking met mijn eigenlijke Zelf
en met mijn roeping.
Daar ontdek ik mijn capaciteiten.

Alleen de gewonde dokter is in staat te genezen.
Dat wisten de Grieken al.

Anselm Grün

maandag 20 februari 2012

Zonder haast


Als je haast hebt, maak dan een omweg", zo luidt een Aziatisch spreekwoord.

Wie doelgericht afgaat op datgene wat hij wil realiseren, is er zo op gefixeerd om de opdracht op zeer korte termijn te volbrengen dat hij er helemaal niet meer over nadenkt hoe hij de opdracht zinvol kan uitvoeren en wat er allemaal bij komt kijken.

Wie een omweg maakt, wint tijd om te bedenken wat er werkelijk gedaan moet worden. Hij zal de opdracht effectiever uitvoeren omdat hij een grotere horizon heeft gekregen. En misschien zijn hem onderwijl oplossingen te binnen geschoten waar hij nooit op was gekomen als hij onmiddellijk aan het werk was gegaan.

Anselm Grün

zaterdag 28 januari 2012

Zwijgen


Een broeder vroeg:
"Waarom oordeel ik eigenlijk zo dikwijls over mijn medebroeders?"

De oudvader antwoordde:
"Omdat jij jezelf nog niet kent.
Wie zichzelf kent, ziet de fouten van zijn medebroeders niet"

Anselm Grün - Zwijgen als methode -

vrijdag 23 december 2011

Verlangen



Er is niet zo moeilijk als spreken of schrijven over je innerlijk. Iets dat binnenin je gebeurt of aanwezig is, is met woorden niet gemakkelijk aan anderen duidelijk te maken. Je diepste gevoelens en het innerlijk weten is er, maar kan en durf je dat met anderen te delen?
Anselm Grün verwoordt heel mooi wat dat innerlijk is:

"Mystici zijn ervan overtuigd dat er in ons een ruimte van stilzwijgen is waarin God woont. Daartoe hebben gedachten en gevoelens, de plannen en overwegingen, de hartstochten en de verwondingen geen toegang. Daar hebben ook de mensen met hun verwachtingen en eisen geen toegang. Het is de ruimte waar God zelf in mij woont. God bevrijdt mij van de innerlijke en uiterlijke onrust. Hij bevrijdt mij van de meningen die anderen over mij hebben, van hun verwachtingen en oordelen, van hun jaloezie, van hun beledigingen, Slechts die paar momenten dat ik deze innerlijk ruimte in mij voel, zijn voldoende om mij de rest van de dag het gevoel te geven dat er ondanks alle uiterlijke onrust iets onaantastbaars in mij is, een plek van rust, die door de uiterlijke eisen en conflicten niet wordt aangeraakt. Waar God, het geheim, in mij woont, daar kan ik thuis zijn, daar ben ik midden in de onveiligheid en ongeborgenheid van de wereld, desondanks gedragen en geborgen".

Diep in ons wezen is dus een ruimte aanwezig waar de wereld niet in kan doordringen, een ruimte waar we onaantastbaar zijn. Zelfs in de moeilijkste omstandigheden. In stille momenten kunnen we die ruimte ontdekken. God woont in de ruimte van mijn ziel.

zaterdag 5 november 2011

Alles heeft zijn tijd


"Jullie hebben horloges, wij hebben de tijd," zei eens een oude Indiaan tegen een energieke blanke zakenman. Achter dit antwoord gaat een diep inzicht schuil in de manier waarop wij omgaan met de eisen en de mogelijkheden van het leven. En ook wordt duidelijk hoezeer een mechanische en een spirituele opvatting van tijd tegenover elkaar staan. Indianen verstaan onder het begrip "tijd" het juiste ogenblik.

( ) Wie zich onderwerpt aan de westerse meetbare tijd, ervaart tijd niet als iets dat welkom en aangenaam is, maar als een tirannie. ( ) Wanneer ik helemaal in het Nu leef, dan ervaar ik de tijd. Dan staat de tijd soms stil. En ik merk dat het Nu het juiste tijdstip is om te stoppen of iets te doen, iets te laten groeien of iets te beslissen.

Anselm Grün

dinsdag 4 oktober 2011

Je innerlijke bron



Als ik put uit de bronnen buiten mijzelf,
dan ben ik snel uitgeput.

Als ik me laat leiden door eerzucht,
als ik me moet bewijzen,
als ik mezelf onder druk zet,
dan ben ik gauw leeg.

Maar als ik leef uit de innerlijke bron,
uit de bron van de Heilige Geest,
dan kan ik veel werken zonder uitgeput te raken.
Dan stroomt alles,
dan wordt het vruchtbaar.

zondag 2 oktober 2011

Lebe deine sehnsucht



Lebe Deine Sehnsucht,
denn das, was ist, ist nicht alles.

Frage dich jeden Tag,
wie du deine Sehnsucht leben kannst.
Lass deine Sehnsucht zu.
Du wirst spüren:
Wir tragen in uns etwas,
was diese Welt übersteigt.

Gib deiner Sehnsucht Ausdruck im Singen.
Erfahre sie im Tanzen.
Spüre ihr nach beim Betrachten eines Bildes.
Halte die Flamme in dir wach.
Versuche mit jeder Sehnsucht, die in dir aufsteigt,
dein Leben anzuschauen.

Spüre Deiner Sehnsucht nach.
Dann wirst du entdecken:
Sehnsucht is keine Flucht vor dem Leben.
Sehnsucht ist intensives Leben.
Sie ist nichts, was dich vertröstet.
Sie führt dich mitten ins wahre Leben.
Hier und jetzt.

Lass sie nicht zudröhnen
vom Lärm des Alltags.
Lass sie nicht zuschütten
von der Banalität des Kosmos.
Lass dich nicht vertrösten
von leeren Versprechungen.
Spüre in dir selber die Höhen und Tiefen
deines Lebens.

Mach dich auf und folge dem,
was deine Sehnsucht dir zeigt:
die Spur des unbegreiflichen Geheimnisses
deines Lebens.

Die Sehnsucht führt dich
zum wahren Reichtum deiner Seele.
Sie führt dich zu dem,
der dein Herz mit Licht und Liebe erfüllt.
Zu dem,
der das Ziel all deiner Sehnsüchte ist.

woensdag 28 september 2011

Praten met God



Er zijn voor mij drie manieren om met God te praten.

De eerste manier is:

Ik vertel God met innerlijke woorden
hoe het met mij gaat en wat mij bezighoudt.

De tweede manier is:

Ik zeg hardop tegen God wat er in mij leeft.
Wanneer ik mijn eigen stem hoor, dan voel ik dat ik tegen God
geen oppervlakkige dingen kan zeggen.

Ik erger mij aan mijn holle frasen.
Ik voel dat ik God mijn waarheid moet vertellen.
Door hardop te bidden word ik gedwongen om werkelijk
datgene te uiten wat mijn diepste waarheid is,
om tegen God te zeggen hoe het werkelijk met mij is gesteld
en wat mijn eigenlijke verlangen is.

De derde manier is voor mij:

Zwijgen bij God.
Het is echter geen inhoudsloos zwijgen
maar ik stel mijn ziel open voor God.
Ik zoek evenwel niet naar woorden
en vertrouw erop dat ten overstaan van God
datgene in mij opkomt wat op dat moment belangrijk is.
Dan komt er veel naar boven wat onbewust in mij leeft,
en dat leg ik God voor.

Anselm Grün