"Liefde, wat is dan liefde, vergeven hoort ook bij de liefde"
Deze tekst heeft het goed verwoord, vergeven hoort bij liefde en men moet in en met liefde vergeven, hoe moeilijk dat soms ook lijkt. Dan heb ik het niet alleen over vergeven binnen een liefdesrelatie maar ook mensen om zich heen kan men vergeven in liefde, ook in liefde voor zichzelf want vergeven doet men in eerste instantie voor de eigen gemoedsrust en niet in eerste instantie voor de ander.
Soms is het voor de ander ook belangrijk dat je hem of haar vergeeft maar soms ook is het voor de ander totaal niet belangrijk en vergeef je de ander om zelf rust en vrede te vinden.
Veel mensen kennen een ervaring waarin ze afgewezen, bedrogen, vernederd, misbruikt, teleurgesteld of belachelijk gemaakt zijn. Wanneer men niet oppast dan kunnen deze negatieve ervaringen een belangrijke rol gaan spelen in het persoonlijk functioneren en kan men teleurgesteld en wantrouwend worden. Om dit niet te laten gebeuren is het belangrijk om de opgelopen psychische schade af te ronden, los te laten en verder te gaan met leven. Een van de middelen om psychische schade te verwerken en af te ronden is vergeving. Door de ander oprecht te vergeven kun je zelf weer op een goede en evenwichtige wijze met goede hoop en gemoedsrust verder met je eigen leven en weer liefde ervaren.
Sommige mensen hebben het idee of gevoel dat de ander vergeven een vorm van zichzelf vernederen, gezichtsverlies of een nederlaag is waarbij de ander wint of beter is dan jezelf. Juist door dit soort gedachten bijten mensen zich juist vast in pijn en boosheid en blijft men de pijnlijke herinnering telkens weer opnieuw voeden. Door telkens weer bevestiging te zoeken van het eigen gelijk en de pijn en in een soort van slachtofferrol te duiken, zal men in bijna alles en iedereen wel iets herkennen. Maar door zichzelf vast te bijten in de pijn, boosheid of verdriet ontneemt men zichzelf ook de kans op een mooi leven en het weer ervaren van echte liefde.
Wanneer iemand bijvoorbeeld in de liefde bedrogen is, dan kan men zich vastbijten in de pijn en de slachtofferrol en de persoon die bedrogen heeft het leven zuur maken als verdiende straf voor het aangedane leed. Mensen die zich hierin vastbijten verdedigen hun daden vaak vanuit de slachtofferrol maar in werkelijkheid staan ze als koningen of koninginnen uit de hoogte de (in hun ogen terechte) straf uit te delen aan de dader van het leed. Sommige mensen zijn niet in staat om wat er gebeurd is achter zich te laten, want er is hen pijn aangedaan en dus verdient de dader ook pijn. Er kan zo een bijna eindeloze strijd zijn waarbij er nooit een einde komt aan het wederzijdse leed dat dit zal veroorzaken. Wanneer er ook nog andere mensen in betrokken worden kan het nog meer vervelende gevolgen hebben voor nog een grotere groep mensen en families en vriendenkringen kunnen hierdoor zelfs uit elkaar vallen.
Het grootste probleem bij vergeven in de liefde is vaak de confrontatie met het eigen aandeel en de eigen pijn en verdriet. Om zichzelf hiervoor schijnbaar te beschermen legt men vaak de oorzaak en de oplossing bij de ander neer. De ander heeft de ellende veroorzaakt of je leed aangedaan en de ander is er dus verantwoordelijk voor en moet het onrecht gaan herstellen of schuld bekennen en door het stof gaan. Hierdoor hoef men niet na te denken over het eigen aandeel en is men zelf goed en de ander slecht. Soms compenseren mensen de machteloosheid die ze ervaren hebben door dit gevoel om te zetten in macht door de dader te laten boeten voor zijn of haar daden. Ook kan men zichzelf beschermen tegen opnieuw de pijn voelen door mensen op afstand te houden. Een bekend begrip is hierbij het bekende muurtje rond het hart. Hierdoor kan men niet meer snel gekwetst worden maar zal men ook het geluk niet meer in volle glorie kunnen ervaren. Door het hoofd op deze wijze in het zand te steken blijft men hangen in de pijn en verdriet of zet men het om naar boosheid en wrok. Beide leiden niet tot een fijn en gelukkig leven en zorgen er vaak voor dat men door gebrek aan zelfkennis en leren van een ervaring telkens weer dezelfde valkuilen zal vallen.
Om te vergeven in de liefde hoeft men niet te vergeten wat er gebeurd is, je had er waarschijnlijk ook een aandeel in en wat er gebeurd is zal een deel uit gaan maken van je persoonlijke geschiedenis. Wanneer je iets leert van je eigen aandeel en inzicht in jezelf krijgt kun je hiermee een meer evenwichtig mens worden en leren om deze situatie in de toekomst te vermijden. Om oprecht te kunnen vergeven moet je de pijn en het verdriet rustig verwerken en zo toewerken naar vergeving van de ander waardoor je zelf weer rust en vrede kunt hebben met wat er gebeurd is. Vergeving is de beloning voor jezelf na het verwerken van de pijn, verdriet en leed.
Het is belangrijk om jezelf niet te identificeren met de pijn die je voelt, je hebt pijn maar je bent niet de pijn.
Vergeven is dus een teken van positieve zelfwaardering, je vind jezelf meer waard dan de pijn die je voelt. Vergeven is het loslaten van de emoties die gekoppeld zijn aan een gebeurtenis en weer leren te vertrouwen en anderen weer toe te laten in de intieme sfeer. Vergeven is oprecht niet meer de behoefte te hebben om te straffen. De rekening vereffenen maakt de zaak vaak alleen maar erger en het zal het onrecht niet herstellen. De eigen wonden genezen echt niet sneller wanneer een ander ook pijn lijdt. Vergeven is je eigen kracht en energie benutten voor positieve en constructieve dingen waardoor je emotionele wonden sneller genezen en je de draad van het leven weer sneller kunt oppakken.
Vergeven in de liefde,
doe je vooral voor jezelf en vooral uit liefde voor jezelf.
